هیات عمومی دیوان عدالت اداری، مصوبه شوراهای اسلامی شهرهای یزد و زاهدان مبنی بر دریافت عوارض از برندگان حراج و مزایده را بر خلاف قانون دانست و خارج از اختیارات شوراها عنوان کرد و مصوبه را ابطال کرد.
به گزارش «ماوی»، با توجه به تبصره یک ماده یک قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارائهدهندگان خدمات و کالاهای وارداتی مصوب۱۳۸۱، دریافت عوارض صرفاً در قبال ارائه مستقیم خدمات خاص و یا فروش کالا از ممنوعیت مذکور در ماده یک قانون مزبور مستثنی شده است و دریافت عوارض از برندگان حراج یا مزایده از شمول جواز مصرح در تبصره یک ماده یک و بند ۱۶ ماده ۷۶ قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور خارج میباشد. بنابراین مصوبات مورد اعتراض در قسمت مورد شکایت مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات مرجع وضع تشخیص و به استناد بند یک ماده ۱۹ و ماده ۴۲ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵ از تاریخ تصویب ابطال میگردد.
شرح کامل پرونده، و رای صادره هیات عمومی دیوان عدالت اداری بدین شرح است:
تاریخ: ۱۶/۳/۱۳۹۰
شماره دادنامه: ۱۱۳
کلاسه پرونده: ۸۷/۵۴۱
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای جواد- م
موضوع شکایت و خواسته:
ابطال مصوبات شوراهای اسلامی شهرهای یزد و زاهدان در خصوص اخذ ۲% عوارض از برندگان مزایده یا حراج اموال دولتی در سالهای ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶.
گردشکار:
شاکی به موجب دادخواست تقدیمی ابطال مصوبات شوراهای اسلامی شهرهای یزد و زاهدان در خصوص اخذ ۲% عوارض از برندگان مزایده یا حراج اموال دولتی در سالهای ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ را خواستار و در تبیین و توضیح خواسته اشعار داشته است که:
« شورای اسلامی شهرهای یزد و زاهدان به استناد تبصره۱ ماده ۵ قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارائهدهندگان خدمات و کالاهای وارداتی، مصوبهای دائر بر اخذ ۲% عوارض از برندگان مزایده یا حراج اموال دولتی از جمله سازمان جمع آوری و فروش اموال تملیکی تصویب و شهرداریهای مربوطه نیز به استناد مصوبه مذکور، ضمن اعلام تعرفه عوارض و بهای خدمات و متعاقباً طرح موضوع در کمیسیون ماده۷۷ قانون شهرداریها، سازمانمذکور را محکوم به پرداخت مبالغی نمودهاند.
با عنایت به دلایل زیر به نظر میرسد مصوبه مذکور و بالطبع تصمیمات متخذه در کمیسیون ماده ۷۷ فاقد وجاهت قانونی است زیرا:
۱ـ قانون صدرالاشاره درخصوص تولیدکنندگان و ارائهدهندگان خدمات و واردکنندگان کالا تصویبشده و سازمان موصوف، نه تولیدکننده کالاست و نه ارائهدهنده خدمات و نه واردکننده کالای مورد نظر قانون و آییننامه اجرایی آن.
۲ـ در ماده ۳ قانون مذکور مالیات و عوارض تولیدکنندگان کالا و در ماده ۴ مالیات و عوارض ارائهدهندگان خدمات به تفصیل مشخص شده است و هر یک از تولیدکنندگان کالا و ارائهدهندگان خدمات نیز معین گشتهاند که سازمان مذکور جزء هیچ یک از آنان محسوب نمیشود.
۳ـ در بند (و) ماده ۴ قانون مذکور عوارض شمارهگذاری ماشین و در بند (ح) آن مالیات نقل و انتقال خودرو تبیین شده است و مالیات دیگری برای نقل و انتقال منظور نگردیده است.
۴ـ به موجب ماده یک قانون مذکور اخذ هرگونه مالیات و عوارض ملی و محلی فقط باید به موجب این قانون انجام گیرد و سایر قوانینی که اختیار تعیین عوارض را به هیات وزیران، مجامع، شوراها و... اعطاء نموده، لغو شده است.
با توجه به مطالب فوق اولاً: قانون مذکور هیچ گونه ارتباطی به سازمان موصوف ندارد و ثانیاً: مطابق ماده ۱ قانون مذکور، شوراهای اسلامی شهرداریها حق تعیین و اخذ عوارض را ندارند و میزان عوارضی که اشخاص باید پرداخت کنند در قانون به طور دقیق مشخص شده است.
بنابراین به منظور جلوگیری از استدام این رویه غیرقانونی و ناصواب و احتراز از تعمیم آن به سایر شهرها تقاضا دارد اقدامات مقتضی در راستای ابطال مصوبات مذکور معمول گردد.»
علیرغم ارسال دادخواست تقدیمی و ضمایم آن برای شوراهای اسلامی شهرهای یزد و زاهدان به منظور ارسال لایحه دفاعیه، تا زمان رسیدگی به پرونده در هیات عمومی لایحه دفاعیهای واصل نگردید. بنابراین هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور روسا، مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
هرچند به موجب بند۱۶ ماده ۷۶ قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور مصوب ۱۳۷۵ و اصلاحات بعدی، تصویب لوایح برقراری یا لغو عوارض شهر و همچنین تغییر نوع و میزان آن با در نظرگرفتن سیاست عمومی دولت که از سوی وزارت کشور اعلام میشود، از جمله وظایف و اختیارات شوراهای اسلامی شهر اعلام گردیده، لیکن با توجه به تبصره یک ماده یک قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارائهدهندگان خدمات و کالاهای وارداتی مصوب۱۳۸۱، دریافت عوارض صرفاً در قبال ارائه مستقیم خدمات خاص و یا فروش کالا از ممنوعیت مذکور در ماده یک قانون مزبور مستثنی شده است و دریافت عوارض از برندگان حراج یا مزایده از شمول جواز مصرح در تبصره یک ماده یک و بند ۱۶ ماده ۷۶ قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور خارج میباشد. بنابراین مصوبات مورد اعتراض در قسمت مورد شکایت مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات مرجع وضع تشخیص و به استناد بند یک ماده ۱۹ و ماده ۴۲ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵ از تاریخ تصویب ابطال میگردد.
